fruitplanten

fruitplanten online kopen

Mensen zijn steeds meer bezig met hun gezondheid en letten daardoor steeds bewuster op hun voeding en daarmee samenhangend op de herkomst van hun voedsel. Enkele jaren geleden verbouwden alleen boeren of ouderen hun eigen voedsel, maar tegenwoordig is het helemaal hip om uw eigen fruit te kweken. Dit geeft niet alleen voldoening, maar u weet ook precies wat met het fruit gebeurd is. Indien u op kleine schaal verbouwt, voorkomt u ziektes en kan het gebruik van pesticiden meestal vermeden worden. Door kunstmest te vervangen door biologische mest is het op betrekkelijk eenvoudige manier mogelijk om compleet biologisch fruit te telen.

Wat is er nu leuker en gezonder dan fruit uit eigen tuin. Er is meer mogelijk dan u wellicht denkt, wat dacht u van een mooie kiwiplant tegen de schutting? Of een kleine fruittuin met rode bessen, bramen en framboosplanten. Ook prachtig zijn druivenranken boven uw terras waarbij de druiventrossen naar beneden kunnen hangen. Voor fruit in de tuin hoeft u niet veel ruimte te hebben!

Veel fruitplanten bloeien met witte of roze bloesem in het voorjaar. In de zomer komen de vruchten aan de fruitplanten. Sommige fruitbomen en fruitplanten hebben zelfs mooie herfstkleuren. Dat betekent drie seizoenen lang genieten! Meestal kiest u voor fruit in de tuin zodat u hier zelf de vruchten van kunt plukken én eten. In elk formaat tuin is het mogelijk fruit te kweken.

aalbessen
Aalbessen
aalbessen

Rode bessen oftewel aalbessen (Ribes rubrum) zijn sterke groeiers en leveren veel vruchten in juli of augustus. De bessen zijn heerlijk in jam maar liefhebbers eten ze ook uit de hand (de vruchten hebben soms een zurige smaak). Naast de rode zijn er ook witte aalbessen verkrijgbaar. Deze bessensoort wordt ook wel eens trosbes genoemd.

Niet alleen de mens, maar ook vogels zijn weg van deze heerlijke bessen. Als de vruchten bijna rijp zijn is het aan te raden om de oogst te beschermen voordat ze ten prooi vallen.

Rode aalbessen groeien het best in de zon. Hoewel u rode bessen uit pot het hele jaar door kunt planten is de beste tijd tussen Oktober en Maart. In deze periode slaan de planten het makkelijkste aan en hoeft u niet (of weinig) extra water te geven na het planten. Hoewel een rode bes zeer makkelijk groeit staat hij liever niet te nat. Een goede regel is: loopt het water niet weg na een regenbui, dan is het waarschijnlijk te nat. De aalbessen, ook wel rode bes of jeneverbes genoemd zorgt voor een spectaculaire opbrengst. Met zijn grote trossen rode bessen geeft deze struik kleur aan jouw tuin of moestuin. De roze en witte variant is minder opvallend maar niettemin even lekker van smaak! Ze zijn ietwat zoeter ten opzicht van de wat meer zuur smakende rode broertjes. Net zoals alle andere bessen en andere vruchten zijn ze een goede bron van vitaminen en dragen ze bij tot een goede gezondheid. De licht zure smaak van de bessen past goed bij een zoet dessert en bevordert bovendien de spijsvertering.
 

amandelboom
Amandelboom
amandelboom

De amandelboom is een kleine loofboom die tot 4 m hoog wordt. Het is een prachtige voorjaarsbloeier, in maart - april ontspruiten de roze bloemen. Zij bevatten veel nectar en trekken hierdoor vele talrijke insecten aan. Hierop volgen de vruchten, dit zijn zoete zeer aromatische noten die uitermate geschikt zijn voor consumptie. De amandelboom vereist een beschutte plaats in de volle zon. Verder groeit hij best in een kalkrijke, waterdoorlatende bodem.

Zelf een amandelboom planten.

De amandelboom (Prunus dulcis) behoort net als de perzik, nectarine, pruim, kers en abrikoos tot de steenvruchten.De amandelboom is een mooie struikvormige boom. Het blad lijkt heel veel op dat van de perzikboom. In maart zijn de bloemknoppen zo ver en begint de weelderige bloesem. De bloesem van de zoete soorten zijn wit/roze van kleur, de bloesem van de wat bittere soorten is geheel roze. Amandelbomen dragen vanaf eind augustus tot eind oktober amandelnoten. De Amandelboom is goed winterhard en hoeft niet snel van bescherming te worden voorzien. Een goede sierboom die ook nog eens zuidelijke vruchten geeft!

appelbomen
Appelbomen
appelbomen

De appelboom is een van meest populaire fruitbomen in privé tuinen. Het is altijd leuk om zelf wat fruit in de tuin te laten groeien en de appels kunnen ofwel gekweekt worden om uit de hand te eten of om te verwerken in appelmoes of taart. Kweek zelf lekkere appels in je tuin.

Appelbomen (Malus domestica) zijn wel het bekendst onder de fruitbomen. Van grote hoogstambomen tot klein blijvende laagstambomen of leibomen, het is allemaal mogelijk. Dus ook als u een kleine tuin heeft kunt u kiezen voor een appelboom. Geniet in de lente van de bloesem en in de nazomer kunt u uw eigen appels oogsten!

Naast formaat is het van belang te bedenken wat voor soort appel u wenst. Dat heeft met smaak te maken, maar ook met gebruik. Wilt u een bewaarappel die maanden goed blijft, een handappel of een appel om te verwerken in appelmoes of appeltaart? Een combinatie is ook mogelijk. Tot slot is het van belang te weten of de soort zelfbestuivend is of niet. Voor sommige rassen heeft u een andere appelboom nodig voor de kruisbestuiving, een sierappel kan ook. Sowieso krijgt u meer vruchten met kruisbestuiving.

Hoe groot wordt een appelboom
Afhankelijk van de beschikbare ruimte kunt u een appelboom met een laag-, half- of hoogstam kopen. Een laagstam is ook wel een struikvorm. Leibomen zijn ook een mogelijkheid, deze nemen niet veel ruimte in. Hieronder vindt u de gemiddelde maten voor appelbomen, kijkt u bij de boom van uw keuze voor de meer exacte maatvoering.

Laagstam of stuikvorm * stamhoogte tot 50 cm * totale hoogte ca. 2 meter
Halfstam * stamhoogte 120 cm * totale hoogte ca. 3 meter
Hoogstam * stamhoogte 180-200 cm * totale hoogte ca. 5 meter
Soorten appelbomen of appelrassen
Er zijn veel verschillende rassen om uit te kiezen. Smaak speelt hierbij een grote rol! Tegelijkertijd kan het van belang zijn om een ras te kiezen waarvan de appels langer houdbaar blijven. Bij de verschillende rassen hebben we veelal aangegeven wat de smaak is en hoe lang de appel te bewaren is. Bedenk ook altijd of bestuiving wel of niet nodig is. Hebben de buren appelbomen of staat er een sierappel in de buurt dan kan dit al voldoende zijn; van belang is dat ze gelijktijdig bloeien.

Hieronder een aantal uiteenlopende soorten.

  • Malus domestica ‘Schone van Boskoop’ * moesappel en bewaarappel * goudrenet of goudreinette * friszuur * pluk eind september-half oktober * houdbaar t/m februari * heeft bestuiving nodig
  • Malus domestica ‘Golden Delicious’ * handappel en bewaarappel * zachtzuur * pluk eind september tot derde week oktober * houdbaar tot februari * zelfbestuivend
  • Malus domestica ‘Elstar’ * handappel en bewaarappel * lichtzuur * pluk eind september tot midden oktober * houdbaar tot december * heeft bestuiving nodig


Bijzondere appelbomen
Appelbomen kunt u ook kopen als leiboom. Deze blijven smal dus u heeft minder ruimte nodig.

artisjok
Artisjok
artisjok

De artisjok is een vaste plant, ze is (semi) wintergroen, en in niet al te koude winters (en met wat bescherming) redelijk winterhard. Artisjok is een meerjarige, mediterrane plant, die qua uiterlijk hard op een distel lijkt. Het eten van een verse artisjok vereist wat kunde en voornamelijk geduld. Van de buitenste bladeren zijn alleen de onderste 20% eetbaar. Deze worden gegeten met allerlei vinaigrettes, dressings of mayonaise. Nadat je alle kelkbladeren hebt opgegeten kom je bij de bloembodem. Deze is niet eetbaar en moet verwijderd worden. Hierna komt het meest populaire deel van de artisjok, het artisjokhartje, de ‘piece de resistance’!

Zelf artisjokken planten.

De cynara scolymus (artisjok) is een forse plant die met zijn puntige, grijsgroene blad en paarse bloemen veel op een distel lijkt. Het Griekse woord 'scolymus' dat in de plantnaam voorkomt, betekent ook 'distel'. De schutbladeren van de bloemen zijn eetbaar en worden verwerkt in sauzen. Ook in de Italiaanse keuken wordt de artisjok veel gebruikt, bijvoorbeeld als topping op pizza's.

Van augustus tot en met september valt de artisjok extra op in je tuin vanwege de grote paarse bloemen waarmee de kruidenplant bloeit. De artisjok heeft geneeskrachtige eigenschappen. Zo verminderen de schutbladeren en de bloembodem van de artisjok problemen met de spijsvertering.

De artisjok is afkomstig uit Ethiopië. Vanuit dat land kwam de plant via Egypte in Europa terecht. Ook als de artisjok niet bloeit, is het met stekelig, grijsgroen, ingesneden blad met een viltige onderkant een opvallende verschijning. Van augustus tot en met september komen de grote, paarse bolvormige bloemen aan de artisjokplant. De artisjok wordt ongeveer 1,5 meter hoog.

LET OP! Wil je van je artisjok genieten in gerechten? Gebruik dan de bloemknop, voordat deze is uitgekomen! Daarvoor haal je de hele bloemknop van de plant af. Vervolgens snijd je de steel eraf zodat je een platte onderkant krijgt. Haal daarna de buitenste bladeren van de bloemknop af want deze zijn te grof van structuur om te eten. Daarna kook je de artisjok ongeveer 40 minuten in ruim water met zout en citroensap. Je eet de bladeren van je gekookte artisjok niet in zijn geheel op maar zuigt het zachte gedeelte uit ieder blad. De bloembodem van de artisjokbloem kun je in zijn geheel eten nadat je de blaadjes hebt opgegeten.

Zo verzorg je de artisjok
De artisjok komt oorspronkelijk uit een subtropisch klimaat. Daarom houdt deze kruidenplant van een zonnige standplaats. De plant is matig winterhard en moet je daarom voorbereiden op de winter. Knip de bloemstelen na de bloei af en knip ook ouder geworden bladeren weg. Zo heeft je artisjok meer energie voor wortelvorming. Bedek de voet van de plant met een laag compost of organisch materiaal als het gaat vriezen.

bessen
Bessen
bessen

Hoe groot of hoe klein jouw tuin ook is, bessen verdienen er zeker een plekje. Ook in grote potten op het terras of balkon ben je vrijwel zeker van een goede oogst en ze vragen weinig verzorging. En het assortiment is heel groot: blauwe bessen, aalbessen, kruisbessen, zwarte bessen, veenbessen, … het zijn allemaal kleine snoepjes boordevol vitamientjes die hemels smaken!

Bessenstruiken zijn struiken die eetbare bessen geven. Alle bessenstruiken zijn zelfbestuivend. De blauwe bes Duke geeft veel vrucht en is vroeg te plukken. Rode bessen kennen we allemaal, de fris zure bessen worden in juli geplukt en zijn gelijk te eten. Andere goede soorten zijn de doornloze kruisbes Captivator, Tatjana en de zwarte bes.

Bekende bessensoorten zijn de rode bes, de blauwe bes en de zwarte bes. Bij voorkeur staan bessenplanten op een zonnige plek. Enkele soorten hebben ook warmte nodig om goed vruchtdragend te zijn. Een voorbeeld is de Witte Bes (Witte Hollander); deze doet het goed tegen een muur waar de hele dag de zon op staat. In kleine tuinen doet de bessenstruik het goed, evenals in de wat grotere tuinen.

Bessenstruik verzorgen:
Het onderhouden en verzorgen van bessen is niet bij alle soorten even makkelijk; de bes heeft wel wat verzorging nodig. Bemest in het voorjaar de struik met organische mest. Het oogsten van de bessen kunt u doen in de zomerperiode, in juli. Pluk de bes van de struik of snoei de gehele tak waaraan de vruchten groeien af. De bessen kunnen vaak wat bitter zijn en staan niet bekend om hun zoete smaak. Ze zijn dus goed te verwerken in bijvoorbeeld jam.

Bessenstruik snoeien:
U kunt het beste snoeien in de winter. Vrijwel alle soorten bessenstruiken verdragen sterke snoei. Snoei de plant zo dat er overal licht op kan komen. Op die manier krijgt u mooie, grote vruchten. De takken die binnen in de struik groeien kunt u dus verwijderen. Door de vruchtdragende takken niet te lang te laten worden stimuleert u de groei van extra grote bessen.

Bessenstruik planten:
De bessen houden van een plek in de zon. Plant de bessenstruik tussen oktober en maart. Na het planten hoeft u in principe niet veel extra water te geven. Zorg ervoor dat de plant niet te nat staat, zorg dus voor een goed doorlatende grond. Graaf een ruim gat dat u aanvult met verse potgrond. Geef na het planten de bessenstruik ruim water. Als u de struik later in het jaar plant, in het voorjaar of de zomer, zal u ook vaker water moeten geven.

granaatappel
Granaatappel
granaatappel

Hoewel het niet de populariteit van andere fruitbomen heeft, heeft de granaatappelboom veel te bieden. Naast het feit dat het makkelijk te kweken en enigszins aanpasbaar is aan een groot aantal klimaten, is het een kleine en opgeruimde boom met veel potentieel. Je kunt een granaatappelboom kweken voor zijn prachtige bloesems, voor zijn decoratieve fruit of voor de voordelen van granaatappelsap. Er zijn maar weinig dingen lekkerder in deze wereld dan een sappige granaatappel. De glinsterende binnenkant van deze vrucht schittert alsof er eetbare robijntjes in zitten. Als je van granaatappels houdt is het wellicht een idee om zelf een granaatboom (syn. granaatappelboom), of Punica granatum, te planten. Deze struik heeft fraaie, hoogrode bloesems en een appelvormige vrucht.

Zelf granaatappels kweken.

De granaatappel is dé exotische vrucht tegenwoordig: heerlijk om te eten, maar ook prachtig om te zien. Een granaatappelboom doet het op zijn best wanneer u hem een zonnige standplaats geeft. Hij heeft niet veel verzorging nodig: een licht vochtige grond is voldoende. De boom kan tot wel zes meter hoog worden. De granaatappelboom verliest zijn bladeren in droge periodes en komt in bloei tussen juni en september. Bescherm de knoppen en takken tegen bevriezing bij een temperatuur onder -15°C. Maak hiervoor gebruik van vliesdoeken.

Het aanplanten van uw granaatappelboom
Kies bij voorkeur een standplaats in de volle zon en plant de boom in een stuk grond waarbij het water goed afgevoerd wordt. Plant u de boom in een pot? Zorg er dan voor dat er voldoende gaten onder in de pot zitten en u gebruikmaakt van hydrokorrels. Granaatappelbomen passen zich aan de grond waarin ze geplant zijn aan, zolang al het water maar goed afgevoerd wordt. Plant de boom in het voorjaar na de laatste vorst.

kersenbomen
Kersenbomen
kersenbomen

Kersenbomen (Prunus avium) bloeien rijk met witte en lichtroze bloesem in het voorjaar. De vruchten verschijnen in juni en juli. De meeste fruitbomen zijn leverbaar in verschillende formaten: struikvorm of laagstam, halfstam en hoogstam. Plant een fruitboom op een zonnige plaats, hierdoor zullen er meer vruchten verschijnen, in niet te natte grond. Plant geen kersenbomen op natte grond. Door de vroege bloei is schade door lentenachtvorst mogelijk. Kersenbomen die geen vruchten dragen door een slechte bestuiving, slechte standplaats of door een te sterke groei. Kersen worden rijp geplukt.

Zelf kersen kweken.

Kersen kweken was altijd vrij moeilijk, maar door de ontwikkelingen van de afgelopen jaren is het steeds makkelijker geworden.

Soorten kersenbomen
Er zijn zelfbestuivende en niet zelfbestuivende kersenbomen. Door een ander ras dat gelijktijdig bloeit binnen een straal van 100 meter te planten kan de boom bestoven worden en zal ook een betere oogst geven.

Kersenbomen zijn net als pruimenbomen steenvruchtbomen. Er zijn twee soorten kersen te onderscheiden: de zoete kers (Prunus avium) en de zure kers, krieken of morellen (Prunus cerasus). Deze laatste worden meestal verwerkt en niet vers gegeten zoals de zoete kers.

Er zijn veel verschillende rassen Prunus avium, het verschil zit voornamelijk in de kleur, grootte en smaak van de vrucht. De meeste zoete kersen rijpen in juni en juli, hoewel de kersen meestal niet allemaal tegelijkertijd rijp zijn en er dus langere tijd geplukt kan worden. Een voordeel want kersen zijn niet heel lang houdbaar.

Kersenbomen planten en verzorgen
Zoete kersen (Prunus avium) houden van niet te natte, maar lichte kleigrond, waar ze diep kunnen wortelen en een zonnige standplaats. De bloesem verschijnt al vroeg in de lente waardoor ze gevoelig kunnen zijn voor vorstschade. Onderhoudsnoei van zoete kers vindt plaats na de oogst. Plant de boom zo dat de entplaats ongeveer 20 centimeter boven de grond blijft. De onderstam bepaalt hoe hard de fruitboom groeit, er wordt tegenwoordig steeds vaker gekozen voor een langzaam groeiende onderstam zodat de boom niet te groot wordt, snel vruchten draagt en ook voor particulieren interessant is.

TIP Bescherm de oogst door een blauw net over de boom te spannen; de kleur blauw schrikt vogels af, waardoor deze niet verstrikt raken in het net. 

kiwi planten
Kiwi planten
kiwi planten

Dat de kiwi van ver komt (China en Nieuw-Zeeland) verraadt al dat hij een warmteminnaar is. Toch kan hij ook in onze tuin overwinteren. Voorwaarde is wel dat je het juiste ras kiest. Actinidia deliciosa ‘Jenny’ kan bijvoorbeeld tot twaalf graden vorst verdragen, en volgens sommige kwekers zelfs tot min achttien. Nog harder is de minikiwi (Actinidia arguta), die wel tot min dertig verdraagt. De vruchten zijn iets kleiner van stuk maar doen qua smaak niet onder voor zijn grote broer.

In België is november oogstmaand voor de kiwi. Dat ze zomaar rijp aan de struik bungelen is niet heel waarschijnlijk, daarvoor moeten ze wel een erg zonnig en warm najaar hebben gehad. Onrijpe kiwi’s kun je het beste zo lang mogelijk aan de struik laten hangen en pas oogsten vlak voor de eerste nachtvorst. Laat ze binnen verder rijpen.

Met een kiwiplant in uw tuin heeft u een prachtige plant staan én geniet u van de heerlijke vruchten uit eigen tuin. Er zijn diverse soorten kiwi’s waarvan er enkele zelfbestuivend zijn. Andere soorten zijn of mannelijk of vrouwelijk. Vrouwelijke vruchten zijn vruchtdragend, maar hebben voor het bestuiven de mannelijke bestuiver nodig. De zelfbestuivende soorten (de Jenny en Issai) zijn zowel mannelijke en vrouwelijke planten en hebben niet per se een mannelijke bestuiver nodig. Met een bestuiver erbij geven ze over het algemeen wel grotere, dikkere vruchten en meer oogstzekerheid.

De kiwiplant staat bij voorkeur graag in de volle zon en heeft ruimte om zich heen nodig. De plant kan namelijk een hoogte van 4 meter bereiken en groeit snel, vooral in het begin. Houd daarom een plantafstand aan van minimaal 5 meter. De kiwi geeft na 1 à 2 jaar vrucht en de plant is winterhard. Een voedzame en goed doorlatende grond is optimaal voor de kiwi. Geef na de aanplanting wat mest en water aan de kiwi. Ook tijdens droge periodes is af en toe water geven geen overbodige luxe.

Het beste kan de kiwi omhoog geleid worden zodat de vruchtdragende takken naar beneden hangen. Jonge kiwiplanten groeien de eerste jaren vooral omhoog en maken veel takken aan. Dit komt de kiwiplant niet ten goede. Wanneer de planten eenmaal op hoogte zijn, kunnen ze gesnoeid worden. Dat kan het beste gedaan worden in de maanden december en januari. De vruchten groeien voornamelijk aan scheuten op de 1-jarige takken. Het oudere hout kan dus weggesnoeid worden (3-jarig en ouder). Wel is het belangrijk enkele stevige takken te behouden en te leiden, waardoor de plant een sterk gestel krijgt. Door in de zomer na de vruchtzetting te snoeien wordt de groei verminderd. Het bevordert echter de groei van kort/zwak vruchthout dat vervolgens leidt tot meer vrucht. Overtollige en vruchtloze scheuten kunnen probleemloos weggesnoeid worden.

Plant de kiwi bij voorkeur op een beschutte plaats in de volle zon. Denk hierbij bijvoorbeeld aan een plek tegen de schutting of een muur. De kiwiplant doet het goed in een voedzame en goed doorlatende grond. Bij het kiwi planten is het belangrijk dat u de grond los maakt en wat verse potgrond toevoegt.

limoenboom
Limoenboom
limoenboom

De limoenboom is net als andere citrussen een heerlijk ruikende struik of boom op terras of balkon. De plant is zelfbestuivend. Deze limoenboom is een heerlijk geurende plant op uw terras of in uw tuin. De zoete geur van het blad en de bloesem van de limoen verraden welke vruchtzetting er weldra zal verschijnen. In het geval van deze Citrus zijn het kleine groene ronde vruchten die het formaat van een mandarijn hebben. De vrucht van de Citrus aurantifolia is zo te eten en smaakt heerlijk fris, deze is voor mixdranken etc. goed te gebruiken. In het voorjaar mag de limoen weer naar buiten, doe dit nadat er zeker geen kans meer is op vorst. Nu mag ook het water geven weer opgevoerd worden, maar houdt deze matig (niet overdreven veel geven).

Eigen limoenen kweken.

De vruchten van de Lime Verde zijn kleine groene ronde vruchten, het formaat van een mandarijn. De vrucht van de limoenboom is heerlijk om zo te eten en smaakt heerlijk fris. Ideaal voor in gerechten of mixdranken e.n.z.

In het voorjaar mag je de limoenboom weer naar buiten doen, let wel op dat er geen vorst meer komt. Nu mag ook de water behoefte weer opgevoerd worden, maar houdt deze matig (niet overdreven veel geven). Ook om de 3 weken DCM meststof groenten en fruit aan de plant geven, van april tot eind september. Nu zul je zien dat de nieuwe scheuten beginnen te groeien. Vind je de scheuten te lang, dan de citrus terugsnoeien in de herfst. Zo blijft de boom in goede vorm.

In de winter de citrusplant op een zo licht mogelijke en vorstvrije plaats laten overwinteren. Weinig water geven, eenmaal per maand is voldoende. Geen bemesting meer.

moerbeibomen
Moerbeibomen
moerbeibomen

Van de enkele soorten van de moerbei zijn de Morus alba (witte moerbei) en de Morus nigra (zwarte moerbei) het meest gekend. Zoals uit de naam af te leiden draagt de ene witte, iets rood aanlopende vruchten en de andere dieprode tot zwarte vruchten. De moerbeiboom kan ouder dan 500 jaar worden en met de jaren wordt hij ook steeds mooier met een betere groeiwijze. De moerbei heeft een lichte en open kroon in de eerste jaren, maar daarna donker en dicht. De vruchten zijn eetbare bessen en zorgen voor een mooie verschijning. De zwarte bessen zijn het lekkerst en worden vaak gegeten, de witte worden minder smakelijk gevonden. De donkergroene bladeren zijn hartvormig en getand of gelobd.

De moerbei is een prachtige boom met lekkere vruchten. We kennen de witte moerbeiboom (Morus alba) en de zwarte moerbeiboom (Morus nigra). Een opvallend verschil tussen deze twee soorten is dat de jonge takken bij de witte moerbei grijsgroen van kleur zijn. Deze jonge takken zijn ook behaard. De jonge takken van de zwarte moerbei zijn geelgroen van kleur en zijn niet behaard. Beide soorten lopen pas laat in het voorjaar uit met blad. Pas daarna komt de bloei op gang. Deze bloei vind pas eind mei plaats. Omdat de moerbei pas laat bloeit is er geen kans op bevriezing van de bloemen.

Moerbei plukken
In de moerbei vinden we mannelijke en vrouwelijke bloemen, de boom is zelfbestuivend. De alleenstaande mannelijke bloem lijkt wat op een katje net zoals in een hazelaar. De vrouwelijke bloemen zitten meer bij elkaar. Uit deze bloemen groeien na de bloei, als ze bestoven zijn, de langwerpige vruchten. Deze vruchten lijken wel iets op de vrucht van bramen, maar zijn iets langwerpiger. Deze heerlijke vruchten zijn te plukken van half augustus tot eind september. De vruchten zijn niet allemaal tegelijk rijp. Wees voorzichtig bij het plukken, de vruchten knappen snel en kunnen nare vlekken geven in de kleding die er bijna niet uit te krijgen zijn.

Hoe snoei je moerbeibomen?
Het snoeien van de Morus is heel belangrijk. Zorg dat er voldoende tweejarige takken in de boom zitten die kunnen worden getopt. Op de uitlopers van deze takken draagt de boom de meeste vruchten. Een moerbei draagt zijn vruchten op het hout wat hij dat jaar zet. Zorg ervoor dat er altijd voldoende licht bij de vruchten kan komen. Een moerbei groeit het liefst in een vruchtbare lichte zandgrond die goed kalkhoudend is.

perenbomen
Perenbomen
perenbomen

Perenbomen zijn ijzersterk en overleven probleemloos onze winters, maar ze houden niet van natte voeten of een harde bodem. Plant ze op humusrijke, goed bemeste, neutrale grond. Hoe meer zon, hoe meer peren. Heb je maar plaats voor één boom, plant dan een Conférence. Peren laten zich prima leiden tegen een muur of langs een boog, of je knipt ze op tot een zuil.

Eigen peren kweken.

Perenbomen zijn prachtige bomen met puntige bladeren, witte bloesem en heerlijke peren. Ook in de kleine tuin zijn deze bomen op hun plek. Perenbomen kunt u kopen in veel maten en soorten. Het is van belang dat u kijkt naar de bestuiving en stamhoogte. Goede zelfbestuivende soorten zijn de Doyenne du Comice, Conference, Concorde en de Gieser Wildeman. Goede kruisbestuivingen vormt u met bijvoorbeeld de Triomphe de Vienne  Beurre Hardy.

De perenbomen hebben niet veel verzorging nodig. Geef de boom, vooral na het aanplanten en in droge periodes, genoeg water. Door in het voorjaar te mesten, zullen in de zomer heerlijke peren aan de bomen groeien. Controleer de perenboom Pyrus Communis af en toe op ziektes, zoals roest. Dit is een schimmelinfectie aan de bladeren. Deze ziekte is niet schadelijk voor de boom, de bladeren zullen enkel eerder van de boom vallen. Een snoei is ongeveer 2 keer per jaar nodig. Dit geldt voor alle fruitbomen snoeien, ook voor de prachtige oude fruitbomen, zoals de oude perenboom.

Perenbomen snoeien
Perenbomen snoeien is belangrijk om de boom niet te groot te laten worden, maar ook voor een goede bloei en vruchten. Dit geldt voor alle fruitbomen snoeien. De boom kan in de winter en zomer gesnoeid worden. Perenbomen snoei kan het beste in de winter, van december tot april, gebeuren. Snoei dan de takken die uitsteken weg. In de zomer gaat het snoeien vooral om de vorm. Het is wel belangrijk dat er bladeren aan de boom blijven zitten.

Perenbomen planten
Plant de perenboom op een lichte, niet te vochtige standplaats. De perenboom houdt van een zonnige plek. Bij het perenbomen planten heeft u 2 boompalen + boomband per boom nodig (palen van 220 cm voor hoogstam en palen van 150 cm voor halfstam). Op die manier staat de perenboom Pyrus Communis stevig en kan deze mooi recht groeien. Gebruik Vivimus Fruit als organische bodemverbeteraar voor het aanplanten van de perenboom. Het planten kunt u het beste doen als er geen vorst is, van oktober tot april. Perenbomen kunnen erg oud worden. Een gemiddelde volwassen oude perenboom heeft een diameter van circa 8 meter. Houd daarom een plantafstand van minstens 9 meter aan bij de perenbomen. Bestel online veel verschillende perenbomen zoals de Pyrus Communis Conference, Saint Remy, perenboom Pyres Communis Beurre Hardy, Pyrus Communis Triomph de Vienne, Pyrus Communis Williams en nog veel meer soorten.

Verschillende soorten perenbomen

  • Perenboom Conference: De Conference is een grote sappige geel/groene handpeer met een langwerpige vorm. Op onze boomkwekerij kweken wij laagstam, halfstam maar ook hoogstam Perenboom Conference bomen.
  • Pyrus Communis Williams: De Williams is een geel/groene zoete grote handpeer vol aroma. De Pyres Communis Williams is zelfbestuivend.
  • Pyrus Communis Beurre Hardy: De Peer Beurre Hardy is een groen/bruine sappige zoete peer. De Pyres Communis Beurre Hardy is niet zelfbestuivend en kan bestoven worden door de Gieser Wildeman.
  • Pyres Communis Triomph: De Triomphe de Vienne is een groen/bruine zoete en zeer sappige handpeer die erg populair is om zijn grote vruchten.

perzikbomen
Perzikbomen
perzikbomen

Perzikbomen zijn snelgroeiende fruitbomen die 3 tot 4 jaar na het planten van hun zaadjes al fruit geven. De meeste tuinders kopen echter geen kwetsbare kiemplantjes, maar jonge bomen van kwekers, aangezien deze na 1 à 2 jaar al vol vruchten hangen. De vruchten worden het meest geteeld in de Mediterane landen en worden vaak geassocieerd met de zomer. De vaak warme kleuren van de vruchten maken het plaatje compleet. In het Latijns heet deze tuinplant Prunus persica.

Eigen perzikken kweken.

Perziken staan graag vol in de zon op een zeer warme en beschutte plaats in de tuin. Dit komt de rijping van de vrucht ten goede. De grond dient goed doorlatend te zijn en zeker in de winter niet te nat. We raden aan om bij het planten wat aanplantgrond te gebruiken voor een goede start. Zorg zeker in het eerste seizoen dat de kluit niet verdroogt en geef regelmatig water bij droog weer.

Ziet u in het voorjaar opkrullend blad met een soms rode kleur? Dit is een aantasting van het blad en wordt de krulziekte genoemd. Deze manifesteert zich vooral in het voorjaar als het blad uit begint te lopen. In extreme gevallen kan de aantasting de groei van de perzikboom afremmen, maar met de juiste behandeling vormt het geen probleem. De beste remedie tegen de krulziekte is door de aangetaste bladeren direct van de boom te plukken. Het nieuwe blad dat zich nadien gaat vormen heeft vaak geen last meer van de aantasting.

Snoeien is noodzakelijk om de boom jong te houden. Als u niet snoeit zullen de onderste takken kaal worden en lange twijgen zullen alleen aan het eind blad hebben. Snoei de perzik altijd in de zomer na de oogst en niet in de herfst of winter. Snoei de takken voor de helft terug of net boven de onderste knop of zijtak; zo blijft de boom compact en jong. Een organische mestgift in het voorjaar bevordert de groei en vruchtvorming.

pruimenbomen
Pruimenbomen
pruimenbomen

Pruimenbomen zijn zeer makkelijk te kweken fruitbomen. De vroegste pruimenrassen zijn meestal rijp rond half juli. Het pruimenseizoen eindigt meestal rond half/ einde september. De vruchten moeten boomrijp en met de steel geplukt worden. Voorzichtig behandelen is noodzakelijk.

Eigen pruimen kweken.

Pruimenbomen behoren tot dezelfde familie als de kersen, perziken en abrikozen: de zogenaamde steenvruchten. Kenmerkend aan de steenvruchten zijn de pitvormige zaden die zich temidden van het vruchtvlees bevinden. Bij pruimen is dit precies zo. Het vruchtvlees van de pruimen is zoet of zoetzuur afhankelijk van het ras.

In de zomer kan de pruimenboom letterlijk bezaait staan met vruchten. De vruchten worden naast pruimen ook wel kwetsen genoemd. In het Latijns heet de boom Prunus domestica. Er zijn zelfbestuivende rassen en rassen die een kruisbestuiver (ander pruimenras) nodig hebben om vruchten te geven. Als u één pruimenboom wilt planten kiest u het beste altijd voor een zelfbestuivend ras zoals de ‘Victoria’ of ‘Mirabelle de Nancy’.

Pruimenbomen staan het liefst zonnig, maar ook in de halfschaduw kan deze fruitboom prima groeien. Door de zon rijpen de vruchten wel sneller en ontwikkelen ze een goede smaak. De grond mag beslist niet te nat zijn en moet goed voedzaam zijn, voeg daarom bij het planten wat aanplantgrond toe.

Pruimenbomen kunnen gesnoeid worden maar het is aan te raden dit tot een minimum te beperken. Pruimenbomen kunt u snoeien in de zomer, net na de oogst. Verwijder gebroken of beschadigde en kruisende twijgen. Houd de kroon van de boom verder redelijk open door enkele hoofdtakken aan te wijzen. Knip lange scheuten terug zodat de boom het gewicht van de pruimen in de volgende jaren goed kan dragen.

rabarberplanten
Rabarberplanten
rabarberplanten

Rabarber is een oude groente die vooral gebruikt wordt om confituur en gebak mee te bereiden. Het wordt gebruikt in de kruidengeneeskunde en je kan er ook vloeibare bemesting van maken. Een rabarberplant wordt gemiddeld zo’n 20 jaar oud en is een must-have voor elke startende moestuinier. Rabarber wordt zo’n 5 centimeter onder het maaiveld geplant zodat de knoppen nog zichtbaar zitten boven de grond. Elke plant moet in een goed bemeste kuil geplant worden met een diameter van 60 centimeter. De plantafstand onderling bedraagt minimaal 1 meter. Rabarberplanten hebben heel wat stikstof en voedingsstoffen nodig om grote bladen en stengels te maken. Tijdens de zomer zal de plant ook heel wat water nodig hebben.

Zelf rabarber kweken.

Als je dol bent op rabarbermoes dan mag de Rabarberplant, of Rheum rhabarbarum, eigenlijk niet in je moes- of siertuin ontbreken. Geplant in de moestuin of in de siertuin is deze meerjarige plant een echte aanwinst vanwege zijn mooie, decoratieve blad. Deze groente is al eeuwen een lekkernij waar mensen dol op zijn. In China stond het 5000 jaar geleden al op het menu.

Deze plant staat het liefst op een plekje in de tuin waar de zon niet volop schijnt. Vooral in de lente en dan met name in mei en juni, kun je deze plant oogsten. En wist je dat als je deze plant oogst, dat je de rabarberoogst gelijk dezelfde dag nog moet gebruiken?


Rabarber maken
Rabarber maken is heel eenvoudig. Het meeste werk zit in het verwijderen van de harde buitenkant en het in plakjes snijden van de stelen. Na het schillen, breng je deze groente met suiker – zo’n 250 gram suiker per 500 gram groente voor de wat zuurdere moes – aan de kook. Dan kan het vuur zachter en onder af en toe roeren, laat je het zo’n half uurtje pruttelen. Het is ook erg lekker om bosbessenjam, verse aardbeien of kaneel mee te koken. Of rabarbertaart of rabarbercrumble te maken. Heerlijk genieten van deze gezonde groente.

sinaasappelbomen
Sinaasappelbomen
sinaasappelbomen

De sinaasappelboom (Citrus Sinensis) krijgt grote, zoete, sappige sinaasappels. De vruchten zijn groot en zoet, wat ze minder geschikt maakt om in huis te kweken. Wanneer de vruchten in een lichte en warme omgeving staan, dan kan het meer dan een jaar duren voordat de sinaasappels rijp zijn. Voor iedereen met weinig geduld is een sinaasappelboom dus niet heel erg geschikt. Veel kwekers en verkopers verkopen de calamondin citrus als een mini sinaasappelboom. Ondanks dat de calamondin een leuke boom met eetbare vruchten is, lijken de vruchten qua formaat en smaak niet op een sinaasappel. Wanneer je een echte sinaasappel wilt kweken, is het belangrijk om goed naar de Latijnse naam te kijken, zodat je geen calamondin in plaats van een sinaasappel in huis haalt.

Eigen sinaasappels kweken.

Wilt u een sinaasappelboom kopen om een deel van uw interieur in een mediterrane sfeer te hullen? Of wilt u zich op uw eigen zonneterras aan de Middellandse Zee wanen? De sinaasappelboom valt onder de citrusboom, om goed te kunnen groeien hebben ze de juiste verzorging nodig en een goede standplaats. 

Naast de schitterende en sfeervolle uitstraling van deze bomen, bieden de vruchten van de sinaasappelboom ook nog eens een ruime hoeveelheid aan vitamine C. Supergezond dus. U kunt de sinaasappelen direct nuttigen of bijvoorbeeld verwerken in uw maaltijd. Dit geeft een heerlijk friszoete smaak. Een sinaasappelboom kopen biedt hierdoor veel meer dan alleen een mediterraan accent toevoegen aan uw woonomgeving. Ook uw maaltijd krijgt met deze vrucht een bijzonder smaakvol accent waarvan u zeker zult genieten.

 

vijgenbomen
Vijgenbomen
vijgenbomen

Vijgenbomen houden van zon. Kies de meest zonnige en warmste plek in de tuin of op het balkon om uw vijgenboom of vijgenplant neer te zetten. Let er op dat de vijgenboom niet op een tochtige plaats staat. Het klinkt onlogisch, maar hoe minder ruimte de wortels hebben, hoe meer vijgen u kunt oogsten. In een pot is dit eenvoudig, u plant de vijg in een pot die niet (veel) dieper en breeder is dan de pot waarin u de vijgenplant gekocht heeft. De meeste vijgenplanten geven de eerste 2 jaar geen vruchten.

Eigen vijgen kweken.

Vijg (Ficus carica) heeft prachtig blad en geeft in de herfst heerlijke vruchten. Zet de vijgenboom op een beschutte en zonnige plek in de tuin; een zuidmuur is ideaal. De vijg heeft weinig verzorging nodig, arme grond is zelfs beter. Ondanks dat de vijg van oorsprong uit warmere streken komt, doet de struik het ook bij ons uitstekend en kan zowel in de volle grond als in pot worden geplant.

Plant de vijg op een beschutte plek uit de koude noordenwind. Een muur op het zuiden is de perfecte plek; hier staat de vijgenboom beschut en de muur houdt de warme zon ook ’s avonds vast. Zorg voor wat arme grond en geef niet te veel meststoffen. Is de grond te voedzaam dan groeit de vijg met lange scheuten die kwetsbaar zijn voor vorst. Het beste moment om te planten is het voorjaar.

Vijgenboom verzorgen en snoeien
Geef de vijg niet te veel meststoffen of water. Van te natte grond houdt de vijg niet, vooral in de winterperiode kan dat schadelijk zijn. De meeste volwassen planten kunnen ongeveer -10 °C vorst verdragen, de vruchten kunnen tot -5 °C aan. De Ficus carica ‘Brown Turkey’ is een sterk en populair ras met een winterhardheid tot -15 graden Celsius. Wordt het kouder of is er een koude wind uit het noorden of oosten pak de struik dan tijdelijk in.

Takken snoeien kan tijdens de rustperiode van eind november tot ongeveer begin maart, mits het niet vriest, of eind juni. Het gaat dan vooral om het uitdunnen of verwijderen van takken die in de weg zitten. Staat de vijg tegen een muur, dan kunt u zo snoeien dat alleen de zijtakken die tegen de muur aan komen overblijven. Plant u een struik dan kunt u hier twee stuks per strekkende meter van planten. Een vijgenboom kan ook goed in pot gekweekt worden, behandel deze dan als kuipplant of pak de plant bij vorst in.

Vijgen vruchten kweken
De vruchten verschijnen al in de winter, overleven deze de winter niet, dan verschijnen er meestal in het voorjaar weer nieuwe knoppen. Pas het volgende najaar, rond september, zijn de vruchten rijp. Een warme en zonnige zomer is hierbij wel van belang. Vogels houden ook van vijgen, dus het kan nodig zijn de vruchten te beschermen. De Ficus carica is een zelfbestuiver, u heeft maar één exemplaar nodig om vruchten te krijgen.

Kenmerken Ficus carica (vijg)

  • Plant: struik
  • Wintergroen: nee
  • Hoogte: 2-5 meter
  • Vruchten: september-oktober
  • Standplaats: zon
  • Grond: arme grond
  • Snoei: november-begin maart
  • Overig: de vijg wordt als struik, plant op stam of als boom gekweekt. Er zijn ook zeer mooie solitaire vijgen met een dikke stam.

walnotenbomen
Walnotenbomen
walnotenbomen

De okkernotenboom of walnotenboom (Juglans regia) produceert één van de meest gekend soorten vruchten: de walnoot. Pluk echter nooit de vruchten van de boom, maar wacht tot ze vanzelf afvallen. Door te plukken ontstaan er wondjes en walnotenbomen kunnen hevig bloeden aan hun wonden. In extreme gevallen gaat de boom er zelf volledig van dood.

Walnoten uit eigen tuin zijn natuurlijk heerlijk en daarnaast is een walnotenboom met zijn karakterstieke vorm een prachtige aanwinst voor uw tuin. Ook als u een kleine tuin heeft zijn er soorten die geschikt zijn.

Walnotenbomen, Juglans regia, zijn zo algemeen bekend in ons land dat veel mensen denken dat ze inheems zijn. Al eeuwenlang wordt de walnotenboom aangeplant. De vruchten van de okkernoot, zoals hij ook wel genoemd wordt, worden door velen gewaardeerd en de walnotenboom heeft een prachtige karakteristieke vorm. Mede door deze eigenschap is de walnotenboom vaak te vinden bij kastelen en in stadsparken. Ook bij boerderijen is de walnotenboom van oudsher geliefd. Hier was het meer functioneel dat de walnotenboom aangeplant werd. De walnotenboom gaf in de eerste plaats natuurlijk walnoten wat een goede opbrengst gaf als handelswaar. Verder houdt de walnotenboom muggen en insecten op afstand.

Walnoten zijn gezonde noten met een rijkdom aan allerlei goede stoffen. Ze zitten vol met antioxidanten en omega 3 vetzuren. Uit onderzoek is verder gebleven dat walnoten een goede werking hebben op de hersenen.

De Juglans Regia is het bekendst. Deze Walnotenboom groeit uit tot een grote boom. De Juglans Regia geeft pas noten als hij 10 tot 15 jaar oud is. In de loop der tijd zijn er nieuwe soorten en cultivars walnotenbomen gekweekt. Dit noemt men ook wel verdedelde walnoten of zelfbestuivende walnoten. Een voorbeeld van een veredelde walnoot is de Juglans regia 'Buccaneer' die goed zelfbestuivend is en ook als bestuiver voor andere noten functioneert. De 'Buccaneer' draagt al op jongere leeftijd vruchten. Een ander voorbeeld van een veredelde walnoot is de Juglans regia 'Broadview'. Deze veredelde walnotenboom groeit langzamer en blijft dus kleiner dan het soort waardoor hij geschikt is voor de kleinere tuin.

De zwarte notenboom, Juglans nigra, is een prachtige boom met een karakteristiek ruwe stam en grote helder groene bladeren.